Świadczenia pieniężne

Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje:

• Osobom posiadającym obywatelstwo polskie, mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• Cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej,

• Obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt.

Pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom - w szczególności z powodu:

• ubóstwa,

• sieroctwa,

• bezdomności,

• bezrobocia,

• niepełnosprawności,

• długotrwałej choroby lub ciężkiej choroby,

• przemocy w rodzinie,

• potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,

• bezradności w sprawach opiekuńczo – wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,

• braku umiejętności w przystosowaniu się do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze,

• trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,

• alkoholizmu lub narkomanii,

• trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego,

• zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,

• klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia dostosowywane są nie tylko do okoliczności uzasadniających przyznanie pomocy, ale także do celów i możliwości pomocy społecznej.

 

Osoby ubiegające się o pomoc w formie świadczeń pieniężnych, po spełnieniu warunków mogą uzyskać:

• zasiłek stały (zadanie własne gminy),

• zasiłek okresowy (zadanie własne gminy),

• zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy (zadanie własne gminy),

• zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie (zadanie własne gminy),

• pomoc dla rodzin zastępczych (zadanie własne powiatu),

• pomoc na usamodzielnienie oraz na kontynuowanie nauki (zadanie własne powiatu),

• świadczenie pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą (zadanie własne powiatu),

• wynagrodzenie należne opiekunowi z tytułu sprawowania opieki przyznane przez sąd (zadanie zlecone).

Wysokość dochodu uprawniająca do korzystania ze świadczeń:

- obowiązuje od 1 stycznia 2022 roku

Na osobę samotnie gospodarującą	nie więcej niż 776,00 zł
Na każdą osobę w rodzinie	nie więcej niż 600,00 zł

Kwoty świadczeń:

Zasiłek stały dla osoby samotnej – maksymalna wysokość	719,00 zł
Zasiłek stały dla osoby w rodzinie – maksymalna wysokość	600,00 zł
Minimalna wysokość zasiłku stałego	30,00 zł
Minimalna wysokość zasiłku okresowego	20,00 zł

Obliczając dochód, bierze się pod uwagę sumę dochodów netto rodziny z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku.

 

Do dochodów nie wlicza się:

• alimentów świadczonych na rzecz innych osób,

• jednorazowych świadczeń socjalnych,

• świadczeń w naturze,

• świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych.

 

Informacje dodatkowe:

• Podstawą przyznania świadczenia z pomocy społecznej jest wywiad środowiskowy, przeprowadzony przez pracownika socjalnego – w ciągu 14 dni od daty otrzymania informacji o potrzebie przyznania świadczenia lub o zmianie sytuacji osobistej czy też majątkowej osoby lub rodziny korzystającej z pomocy – w miejscu zamieszkania bądź w innym miejscu stałego lub czasowego pobytu osoby zainteresowanej.

• Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są zobowiązane do współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Brak takiego współdziałania, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego niedotrzymanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia pracy przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.

• W przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych świadczeń, ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie pomocy w formie świadczenia niepieniężnego.

• W przypadku stwierdzonych przez pracownika socjalnego dysproporcji miedzy udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny, wskazującą, że osoba ta lub rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację życiową, wykorzystując własne zasoby majątkowe, w szczególności w przypadku posiadania znacznych zasobów finansowych, wartościowych przedmiotów majątkowych lub nieruchomości, można odmówić przyznania świadczenia.